کد مطلب:277209 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120
بشارت ظهور حضرت مهدی در کتاب اشعیای نبی
در كتاب «اشعیای نبی» كه یكی از پیامبران پیرو تورات است، بشارت فراوانی در مورد ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) آمده است كه جهت استدلال به كتاب مزبور، نخست فرازی از آن بشارت ها را نقل نموده، و برخی از نكات آن را توضیح می دهیم تا معلوم شود كه مسلمانان در باره عقیده به ظهور یك مصلح جهانی تنها نیستند، بلكه همه اهل كتاب در این عقیده با مسلمانان اشتراك نظر دارند.
در فرازی از بشارت كتاب اشعیا چنین آمده است:
«و نهالی از تنه «یسیّ» [1] بیرون آمده، شاخه ای از ریشه هایش خواهد شكفت و روح خداوند بر او قرار خواهد گرفت. یعنی روح حكمت و فهم و روح مشورت و قوّت و روح معرفت و ترس خداوند و خوشی او در ترس خداوند خواهد بود و موافق رؤیت چشم خود، داوری نخواهد نمود و بر وفق سمع گوشهای خویش، تنبیه نخواهد نمود؛ بلكه مسكینان را به عدالت داوری خواهد كرد و به جهت مظلومان زمین به راستی حكم خواهد نمود... كمربند كمرش عدالت خواهد بود و كمربند میانش امانت.
و گرگ با بره سكونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید و گوساله و شیر پرواری با هم و طفل كوچك آنها را خواهد راند و گاو با خرس خواهد چرید و بچه های آنها با هم خواهند خوابید و شیر مثل گاو كاه خواهد خورد، و طفل شیر خوره بر سوراخ مار بازی خواهد كرد، و طفل از شیر باز داشته شده، دست خود را بر خانه افعی خواهد گذاشت، و در تمامی كوه مقدس من، ضرر و فسادی نخواهند كرد؛ زیرا كه جهان از معرفت خداوند پر خواهد بود مثل آبهایی كه دریا را می پوشاند». [2] .
منظور از «نهالی كه از تنه یسیّ خواهد رویید» ممكن است یكی از چهار نفر از
[ صفحه 312]
شخصیّت های بزرگ روحانی و رهبران عالی قدر بشر، حضرت داود، حضرت سلیمان، حضرت عیسی و حضرت حجّت بن الحسن العسكری (علیهم السلام) باشند؛ ولی دقّت و بررسی كامل آیات فوق نشان می دهد كه منظور از این نهال، هیچ یك از آن پیامبران نیست؛ بلكه همه آن بشارتها ویژه قائم آل محمّد (علیهم السلام) است؛ زیرا حضرت داوود و سلیمان (علیهما السلام) فرزندان پسری یسیّ، و حضرت عیسی بن مریم (علیه السلام) نواده دختری وی، و قائم آل محمّد (علیه السلام) نیز از جانب مادرش جناب نرجس خاتون ـ كه دختر یشوعا، پسر قیصر، پادشاه روم و از نسل حضرت داود، و مادرش از اولاد حواریون حضرت عیسی (علیه السلام) بوده، و نسب شریفش به شمعون صفا، وصیّ حضرت عیسی (علیه السلام) می رسد ـ نواده دختری «یسیّ» می باشد.
در فرازی از این بشارت چنین آمده است: «موافق رؤیت چشم خود داوری نخواهد كرد و بر وفق سمع گوشهای خود تنبیه نخواهد نمود» و این جمله، اشاره به حاكمیت مطلق و حكومت عادلانه آن حضرت دارد كه وی بر اساس حق و واقع، حكم می كند و نیازی به شاهد و بیّنه ندارد و از كسی گواهی نمی طلبد چنان كه در روایات اسلامی آمده است كه: «یحكم بحكم داود ومحمّد (صلی الله علیه وآله وسلم)» یعنی به حكم حضرت داود و دستور پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) حكم می كند و با علم و دانش خدادادی خویش داوری می نماید. [3] .
و در فراز دیگری از آن بشارت آمده است كه، در زمان حكومت حقه و دوران حكومت عدالت پیشه او «گرگ با بره سكونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید... و گوساله و شیر پرواری با هم، و... ضرر و فسادی نخواهند كرد»، این جمله نشان می دهد كه در زمان ظهور مبارك آن موعود آسمانی، عدل و داد آن چنان گسترش می یابد كه جانوران و درندگان با هم سازش می كنند و در كنار یكدیگر قرار می گیرند و خوی بهیمیّت و درندگی را از دست می دهند، و زیان و ضرر به هیچ یك از موجودات نمی رسانند چنان كه در اخبار و احادیث آمده است:
«وَ تَصْطَلِحُ فِی مُلْكِهِ السّباع، وَ اصْطَلَحَتِ السِّباع، و تأمَنُ الْبَهائم». [4] .
[ صفحه 313]
و در آخرین فراز از بشارت مزبور آمده است: «جهان از معرفت خداوند پر خواهد بود مثل آبهایی كه دریا را می پوشاند»، این مطلب نشانگر این واقعیّت است كه در عهد با سعادت آن موعود آسمانی چنان تحوّل عظیم علمی و فرهنگی به وجود می آید كه همه مردمان به خدای یگانه ایمان می آورند. درهای رشته های گوناگون علوم و دانش به روی انسانها گشوده می شود، سطح معلومات بشری بالا می رود، راهی را كه بشریّت در طول تاریخ در هزاران سال پیش به دنبال آن بوده در زمان كوتاه می پیماید، عقلها كامل و اندیشه ها شكوفا می گردد، و كوته بینی ها و تنگ نظری ها از بین می رود، و انسانها به كمال و بلوغ عقلی و اخلاقی و انسانی می رسند و به تمام ناكامیها، شكستها، ستمها، نادانیها و بدبختی ها پایان می دهند، و زندگی شرافتمندانه تازه ای را آغاز می نمایند. چنان كه در حدیثی از امام باقر (علیه السلام) آمده است كه فرمود:
«إذا قامَ قائِمُنا وَضَعَ یَدَهُ عَلی رؤوسِ الْعِبادِ فَجَمَعَ بِهِ عُقُولَهُمْ وَ أَكَمَلَ بِهِ أَخلاقَهُمْ وَكَمُلَتْ به أَحْلامهُم». [5] .
[ صفحه 314]
«هنگامی كه قائم ما قیام كند دستش را بر سر بندگان می گذارد و خردهای آنها را گرد می آورد و اخلاقشان را كامل می گرداند، و به وسیله او به رشد و كمال می رسند».
و در ضمن حدیث دیگری از آن بزرگوار نقل شده كه فرمود:
«... وَ تُؤتُونَ الْحِكْمَةَ فِی زَمانِه حتّی أَنّ الْمَرْأةَ لَتَقْضی فِی بَیْتِها بِكِتاب اللهِ وَ سُنَّةِ رَسُولِ الله». [6] .
«در زمان او آن قدر به شما دانش و فرهنگ داده می شود كه زن خانه دار در خانه خود با كتاب خدا و سنّت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) داوری می كند». [7] .
در حدیث دیگری، امام صادق (علیه السلام) فرمود:
«إنَّ قائِمَنا إذا قامَ مَدَّ اللهُ لِشِیعَتِنا فی أسْماعِهِمْ وَ أبْصارِهِم، حتّی لا یَكُونَ بَیْنَهُمْ وَ بَیَنَ الْقائِمِ بَرِید، یُكَلِّمُهُمْ فَیَسْمَعُونَ، وَ یَنْظُرُونَ إلیه وَ هُو مَكانِهِ».
«هنگامی كه قائم ما قیام كند خداوند آنچنان گوشها و چشمهای شیعیان ما را تقویت می كند كه میان آنها و حضرت قائم (علیه السلام) واسطه ای [8] نخواهد بود، او با آنها سخن می گوید و آنان سخن او را می شنوند و او را می بینند، در حالی كه او در مكان خودش می باشد و آنها در نقاط دیگر». [9] .
و در حدیث دیگری آمده است كه فرمود:
«إنَّ الْمُؤمِنَ فی زَمانِ القائِم (علیه السلام) وَ هُوَ بِالْمَشْرِق لَیَری أخاهُ الَّذی فِی الْمَغْرِب، وَ كَذا الَّذی فِی الْمَغْرِب یَری أخاهْ الَّذی بِالْمَشْرِق».
«در زمان حضرت قائم (علیه السلام) یك انسان مؤمن در حالی كه در مشرق است برادر ـ دینی ـ خود را در مغرب است می بیند، همچنین كسی كه در غرب عالم است برادرش را كه در شرق زمین است، می بیند». [10] .
و در یك حدیث دیگر آمده است كه فرمود:
«العِلْمُ سَبْعَة وَ عِشْرُونَ حرفاً، فَجَمِیعُ ما جائت بِهِ الرُّسُلُ حَرفان، فَلَمْ یَعْرِفِ النّاسَ حتّی الْیَوْم غیر الحَرْفَین، فَإذا قام قائِمُنا أخْرَجَ الْخَمْسَةَ وَ العِشْرُین حَرْفاً، فَبَثَّها فِی النّاس وَ ضمّ إلَیْها الْحَرْفَیْنِ حتّی یَبُثَّها سَبْعَةَ وَ عِشْرینَ حَرْفاً».
«علم و دانش 27 حرف شاخه است؛ تمام آنچه پیامبران برای مردم آوردند و آشكار ساختند تنها دو حرف بیش نبوده است و مردم تا به امروز جز آن دو حرف را نشناخته اند. ولی هنگامی كه قائم ما قیام كند 25 حرف دیگر را نیز آشكار ساخته و آنها را در بین مردم منتشر می سازد و آن دو حرف دیگر را به آن ضمیمه می كند تا 27 حرف علم كامل شود». [11] .
و در یك حدیث جالب دیگر كه از آن حضرت در مورد فرمان روایی فرمان روایان حضرت حجّت بن الحسن (علیه السلام) وارد شده، چنین آمده است:
[ صفحه 315]
«إذا قامَ الْقائِم بَعَثَ فِی أقالِیْمِ الأرْضِ، فِی كُلِّ إقلِیم رَجُلا، یَقُولُ: عَهْدُكَ فِی كفِّكَ، فَإذا وَرَد عَلَیْكَ أمرٌ لا تَفهَمُهُ وَ لا تعرِفُ الْقَضاء فِیهِ فَانْظُرْ إلی كَفِّكَ وَ اعْمَلْ بِما فِیْها».
«هنگامی كه قائم (علیه السلام) قیام كند برای هر كشوری از كشورهای جهان فرمانروایی می فرستد و به او می گوید: دستور العمل تو در كف دست تو می باشد، [12] هر گاه حادثه ای برای تو روی دهد كه حكم آن را نفهمی و ندانی چگونه در مورد آن داوری كنی، به كف دستت نگاه كن و به آنچه در آنست عمل كن». [13] .
ما معنای واقعی این حدیث را درك نمی كنیم، و نمی دانیم كه حكم رویدادها چگونه ممكن است در كف دست آنها منعكس شود. آیا گاهی از رویدادها از طریق معجزه صورت می گیرد كه در كف دست آنها نوشته می شود یا كتابی در دستشان خواهد بود كه حكم هر حادثه ای در آن خواهد بود، و یا وسیله مجهّزی همچون دستگاه بی سیم یا مدرنتر و نیرومندتر و ظریفتر از آن در اختیار آنها قرار خواهد داشت كه بدان وسیله با حجّت خدا تماس خواهند گرفت؟
ولی به هر حال، این حدیث نشانگر این واقعیّت است كه در آن عصر درخشان، علم و دانش ترقی فوق العاده ای خواهد داشت كه برای ما قابل درك و فهم نیست.
علاوه بر این، از این روایات چند مطلب استفاده می شود كه مختصراً آنها را توضیح می دهیم:
الف: هنگامی كه قائم آل محمّد (علیه السلام) قیام كند و حكومت واحد جهانی را تشكیل دهد و رهبری مردم را به عهده بگیرد، مردم از پرتو وجود آن مصلح جهانی تكامل عقلی و علمی پیدا می كنند. شرك و كفر و الحاد و نفاق از میان برچیده می شود، فساد اخلاقی و بی بند و باری ریشه كن می گردد، عدالت اجتماعی شامل همه طبقات مردم می شود، همه مردمان خود را با اخلاق حمیده اسلامی می آرایند، فرهنگ و معارف اسلامی به نحو شایسته ای در بین مردم رواج پیدا می كند، و دین اسلام و كلمه توحید در همه جا حكم فرما می شود.
[ صفحه 316]
ب: وسایل ارتباط جمعی و رسانه های گروهی به اندازه ای قوی و نیرومند و پیشرفته خواهد بود كه چیزی بنام اداره پست، تلگراف و تلفن و امثال آنها وجود نخواهد داشت و همه مردم در هر جا كه باشند و در هر شهری كه زندگی كنند وجود مقدّس حضرت ولی عصر (علیه السلام) را مشاهده خواهند كرد و صدای ملكوتی او را خواهند شنید. با او در ارتباط خواهند بود و تعالیم دینی و اسلامی را بدون واسطه از او دریافت خواهند نمود.
ج: ارتباط مستقیم نه تنها در سطح دولت، بلكه در سطح عموم، بین همه مردم جهان عملی خواهد شد، و همه مؤمنان در هر كجا كه باشند با یكدیگر ارتباط مستقیم خواهند داشت، واین ارتباط شاید با دستگاهی كه كاملتر از تلفن های تلویزیونی باشد صورت خواهد گرفت كه طرفین در هر كجای دنیا باشند همدیگر را ببینند و صدای یكدیگر را بشنوند.
بنابر این، با توجّه به آنچه گذشت به این نتیجه می رسیم كه منظور از:
«نهالی از تنه یسیّ خواهد روئید»، همان مهدی موعود (علیه السلام) است كه نه تنها بر سراسر كره زمین و ربع مسكون، بلكه بر سرتاسر جهان هستی حكومت خواهد كرد، و جهان را پر از عدل و داد خواهد نمود، و بشر را به بالاترین مدارج كمال خواهد رساند.
بشارت دیگری از كتاب اشعیای نبی:
در بشارت دیگری نیز در كتاب «اشعیاء» در مورد ظهور قائم آل محمّد (علیه السلام) چنین آمده است:
«و در ایّام آخر واقع خواهد شد... جمیع اُمّتها به سوی آن روان خواهند شد... او اُمّتها را داوری خواهد نمود، و قومهای بسیاری را تنبیه خواهد كرد... اُمّتی بر اُمّتی شمشیر نخواهد كشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت». [14] .
آنچه از این بشارت فهمیده می شود این است كه پس از قیام شكوهمند مهدی موعود (علیه السلام) جمیع اُمّتها به سوی او روی خواهند آورد. و او همه مردم جهان را از هر رنگ و نژادی كه باشند و هر دین و مذهبی كه داشته باشند در زیر یك پرچم كه دین اسلام و توحید باشد گرد خواهد آورد، و گروه بسیاری را تنبیه خواهد نمود، و در پرتو اجرای عدالتش، و در میان مردم به قضاوت داودی داوری خواهد نمود، و بر اساس حق و واقع قضایا را حل و
[ صفحه 317]
فصل خواهد كرد، كه سراسر گیتی را فرا خواهد گرفت دیگر اُمّتی بر اُمّتی شمشیر نخواهد كشید، و بار دیگر جنگ و خونریزی و ناامنی بر جهان حكمفرما نخواهد بود، و همه مردمان در صلح، صفا، صمیمیّت و آسایش و آرامش در كنار هم زندگی خواهند نمود.
بنابر این، آنچه در فرازهای بشارت مزبور آمده، همگی از آمدن انسان فوق العاده ممتاز و با عظمت خبر می دهد كه بر همه جهان سیطره پیدا می كند، و دنیا را پر از عدل و داد می نماید به گونه ای كه كسی حتّی جرأت تجاوز و تعدّی به دیگری را در خود نمی بیند، زیرا بیم آن را دارد كه اگر مرتكب خلافی گردد ممكن است علیه او گزارش شود و در چنگال عدالت گرفتار آید، چنان كه در حدیثی از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) روایت شده است كه فرمود:
«لا تَقُوم السّاعَةُ حتّی تَكَلَّم السِّباعُ الإنْسان، و حتّی تَكَلَّمَ عَذَبَةُ سَوطِهِ وَ شِركُ نَعْلِهِ وَ تُخْبِرُهُ بِما أحْدَثَ أهْلَهُ مِنْ بَعْدِه».
«رستاخیز برپا نمی شود مگر این كه درندگان با انسان سخن بگویند، و تازیانه و بند كفش او با وی تكلّم نماید و به آنچه خانواده اش بعد از خروج او از منزل انجام داده اند وی را با خبر سازند». [15] .
در فرازی از بشارت كتاب اشعیا چنین آمده است:
«و نهالی از تنه «یسیّ» [1] بیرون آمده، شاخه ای از ریشه هایش خواهد شكفت و روح خداوند بر او قرار خواهد گرفت. یعنی روح حكمت و فهم و روح مشورت و قوّت و روح معرفت و ترس خداوند و خوشی او در ترس خداوند خواهد بود و موافق رؤیت چشم خود، داوری نخواهد نمود و بر وفق سمع گوشهای خویش، تنبیه نخواهد نمود؛ بلكه مسكینان را به عدالت داوری خواهد كرد و به جهت مظلومان زمین به راستی حكم خواهد نمود... كمربند كمرش عدالت خواهد بود و كمربند میانش امانت.
و گرگ با بره سكونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید و گوساله و شیر پرواری با هم و طفل كوچك آنها را خواهد راند و گاو با خرس خواهد چرید و بچه های آنها با هم خواهند خوابید و شیر مثل گاو كاه خواهد خورد، و طفل شیر خوره بر سوراخ مار بازی خواهد كرد، و طفل از شیر باز داشته شده، دست خود را بر خانه افعی خواهد گذاشت، و در تمامی كوه مقدس من، ضرر و فسادی نخواهند كرد؛ زیرا كه جهان از معرفت خداوند پر خواهد بود مثل آبهایی كه دریا را می پوشاند». [2] .
منظور از «نهالی كه از تنه یسیّ خواهد رویید» ممكن است یكی از چهار نفر از
[ صفحه 312]
شخصیّت های بزرگ روحانی و رهبران عالی قدر بشر، حضرت داود، حضرت سلیمان، حضرت عیسی و حضرت حجّت بن الحسن العسكری (علیهم السلام) باشند؛ ولی دقّت و بررسی كامل آیات فوق نشان می دهد كه منظور از این نهال، هیچ یك از آن پیامبران نیست؛ بلكه همه آن بشارتها ویژه قائم آل محمّد (علیهم السلام) است؛ زیرا حضرت داوود و سلیمان (علیهما السلام) فرزندان پسری یسیّ، و حضرت عیسی بن مریم (علیه السلام) نواده دختری وی، و قائم آل محمّد (علیه السلام) نیز از جانب مادرش جناب نرجس خاتون ـ كه دختر یشوعا، پسر قیصر، پادشاه روم و از نسل حضرت داود، و مادرش از اولاد حواریون حضرت عیسی (علیه السلام) بوده، و نسب شریفش به شمعون صفا، وصیّ حضرت عیسی (علیه السلام) می رسد ـ نواده دختری «یسیّ» می باشد.
در فرازی از این بشارت چنین آمده است: «موافق رؤیت چشم خود داوری نخواهد كرد و بر وفق سمع گوشهای خود تنبیه نخواهد نمود» و این جمله، اشاره به حاكمیت مطلق و حكومت عادلانه آن حضرت دارد كه وی بر اساس حق و واقع، حكم می كند و نیازی به شاهد و بیّنه ندارد و از كسی گواهی نمی طلبد چنان كه در روایات اسلامی آمده است كه: «یحكم بحكم داود ومحمّد (صلی الله علیه وآله وسلم)» یعنی به حكم حضرت داود و دستور پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) حكم می كند و با علم و دانش خدادادی خویش داوری می نماید. [3] .
و در فراز دیگری از آن بشارت آمده است كه، در زمان حكومت حقه و دوران حكومت عدالت پیشه او «گرگ با بره سكونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید... و گوساله و شیر پرواری با هم، و... ضرر و فسادی نخواهند كرد»، این جمله نشان می دهد كه در زمان ظهور مبارك آن موعود آسمانی، عدل و داد آن چنان گسترش می یابد كه جانوران و درندگان با هم سازش می كنند و در كنار یكدیگر قرار می گیرند و خوی بهیمیّت و درندگی را از دست می دهند، و زیان و ضرر به هیچ یك از موجودات نمی رسانند چنان كه در اخبار و احادیث آمده است:
«وَ تَصْطَلِحُ فِی مُلْكِهِ السّباع، وَ اصْطَلَحَتِ السِّباع، و تأمَنُ الْبَهائم». [4] .
[ صفحه 313]
و در آخرین فراز از بشارت مزبور آمده است: «جهان از معرفت خداوند پر خواهد بود مثل آبهایی كه دریا را می پوشاند»، این مطلب نشانگر این واقعیّت است كه در عهد با سعادت آن موعود آسمانی چنان تحوّل عظیم علمی و فرهنگی به وجود می آید كه همه مردمان به خدای یگانه ایمان می آورند. درهای رشته های گوناگون علوم و دانش به روی انسانها گشوده می شود، سطح معلومات بشری بالا می رود، راهی را كه بشریّت در طول تاریخ در هزاران سال پیش به دنبال آن بوده در زمان كوتاه می پیماید، عقلها كامل و اندیشه ها شكوفا می گردد، و كوته بینی ها و تنگ نظری ها از بین می رود، و انسانها به كمال و بلوغ عقلی و اخلاقی و انسانی می رسند و به تمام ناكامیها، شكستها، ستمها، نادانیها و بدبختی ها پایان می دهند، و زندگی شرافتمندانه تازه ای را آغاز می نمایند. چنان كه در حدیثی از امام باقر (علیه السلام) آمده است كه فرمود:
«إذا قامَ قائِمُنا وَضَعَ یَدَهُ عَلی رؤوسِ الْعِبادِ فَجَمَعَ بِهِ عُقُولَهُمْ وَ أَكَمَلَ بِهِ أَخلاقَهُمْ وَكَمُلَتْ به أَحْلامهُم». [5] .
[ صفحه 314]
«هنگامی كه قائم ما قیام كند دستش را بر سر بندگان می گذارد و خردهای آنها را گرد می آورد و اخلاقشان را كامل می گرداند، و به وسیله او به رشد و كمال می رسند».
و در ضمن حدیث دیگری از آن بزرگوار نقل شده كه فرمود:
«... وَ تُؤتُونَ الْحِكْمَةَ فِی زَمانِه حتّی أَنّ الْمَرْأةَ لَتَقْضی فِی بَیْتِها بِكِتاب اللهِ وَ سُنَّةِ رَسُولِ الله». [6] .
«در زمان او آن قدر به شما دانش و فرهنگ داده می شود كه زن خانه دار در خانه خود با كتاب خدا و سنّت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) داوری می كند». [7] .
در حدیث دیگری، امام صادق (علیه السلام) فرمود:
«إنَّ قائِمَنا إذا قامَ مَدَّ اللهُ لِشِیعَتِنا فی أسْماعِهِمْ وَ أبْصارِهِم، حتّی لا یَكُونَ بَیْنَهُمْ وَ بَیَنَ الْقائِمِ بَرِید، یُكَلِّمُهُمْ فَیَسْمَعُونَ، وَ یَنْظُرُونَ إلیه وَ هُو مَكانِهِ».
«هنگامی كه قائم ما قیام كند خداوند آنچنان گوشها و چشمهای شیعیان ما را تقویت می كند كه میان آنها و حضرت قائم (علیه السلام) واسطه ای [8] نخواهد بود، او با آنها سخن می گوید و آنان سخن او را می شنوند و او را می بینند، در حالی كه او در مكان خودش می باشد و آنها در نقاط دیگر». [9] .
و در حدیث دیگری آمده است كه فرمود:
«إنَّ الْمُؤمِنَ فی زَمانِ القائِم (علیه السلام) وَ هُوَ بِالْمَشْرِق لَیَری أخاهُ الَّذی فِی الْمَغْرِب، وَ كَذا الَّذی فِی الْمَغْرِب یَری أخاهْ الَّذی بِالْمَشْرِق».
«در زمان حضرت قائم (علیه السلام) یك انسان مؤمن در حالی كه در مشرق است برادر ـ دینی ـ خود را در مغرب است می بیند، همچنین كسی كه در غرب عالم است برادرش را كه در شرق زمین است، می بیند». [10] .
و در یك حدیث دیگر آمده است كه فرمود:
«العِلْمُ سَبْعَة وَ عِشْرُونَ حرفاً، فَجَمِیعُ ما جائت بِهِ الرُّسُلُ حَرفان، فَلَمْ یَعْرِفِ النّاسَ حتّی الْیَوْم غیر الحَرْفَین، فَإذا قام قائِمُنا أخْرَجَ الْخَمْسَةَ وَ العِشْرُین حَرْفاً، فَبَثَّها فِی النّاس وَ ضمّ إلَیْها الْحَرْفَیْنِ حتّی یَبُثَّها سَبْعَةَ وَ عِشْرینَ حَرْفاً».
«علم و دانش 27 حرف شاخه است؛ تمام آنچه پیامبران برای مردم آوردند و آشكار ساختند تنها دو حرف بیش نبوده است و مردم تا به امروز جز آن دو حرف را نشناخته اند. ولی هنگامی كه قائم ما قیام كند 25 حرف دیگر را نیز آشكار ساخته و آنها را در بین مردم منتشر می سازد و آن دو حرف دیگر را به آن ضمیمه می كند تا 27 حرف علم كامل شود». [11] .
و در یك حدیث جالب دیگر كه از آن حضرت در مورد فرمان روایی فرمان روایان حضرت حجّت بن الحسن (علیه السلام) وارد شده، چنین آمده است:
[ صفحه 315]
«إذا قامَ الْقائِم بَعَثَ فِی أقالِیْمِ الأرْضِ، فِی كُلِّ إقلِیم رَجُلا، یَقُولُ: عَهْدُكَ فِی كفِّكَ، فَإذا وَرَد عَلَیْكَ أمرٌ لا تَفهَمُهُ وَ لا تعرِفُ الْقَضاء فِیهِ فَانْظُرْ إلی كَفِّكَ وَ اعْمَلْ بِما فِیْها».
«هنگامی كه قائم (علیه السلام) قیام كند برای هر كشوری از كشورهای جهان فرمانروایی می فرستد و به او می گوید: دستور العمل تو در كف دست تو می باشد، [12] هر گاه حادثه ای برای تو روی دهد كه حكم آن را نفهمی و ندانی چگونه در مورد آن داوری كنی، به كف دستت نگاه كن و به آنچه در آنست عمل كن». [13] .
ما معنای واقعی این حدیث را درك نمی كنیم، و نمی دانیم كه حكم رویدادها چگونه ممكن است در كف دست آنها منعكس شود. آیا گاهی از رویدادها از طریق معجزه صورت می گیرد كه در كف دست آنها نوشته می شود یا كتابی در دستشان خواهد بود كه حكم هر حادثه ای در آن خواهد بود، و یا وسیله مجهّزی همچون دستگاه بی سیم یا مدرنتر و نیرومندتر و ظریفتر از آن در اختیار آنها قرار خواهد داشت كه بدان وسیله با حجّت خدا تماس خواهند گرفت؟
ولی به هر حال، این حدیث نشانگر این واقعیّت است كه در آن عصر درخشان، علم و دانش ترقی فوق العاده ای خواهد داشت كه برای ما قابل درك و فهم نیست.
علاوه بر این، از این روایات چند مطلب استفاده می شود كه مختصراً آنها را توضیح می دهیم:
الف: هنگامی كه قائم آل محمّد (علیه السلام) قیام كند و حكومت واحد جهانی را تشكیل دهد و رهبری مردم را به عهده بگیرد، مردم از پرتو وجود آن مصلح جهانی تكامل عقلی و علمی پیدا می كنند. شرك و كفر و الحاد و نفاق از میان برچیده می شود، فساد اخلاقی و بی بند و باری ریشه كن می گردد، عدالت اجتماعی شامل همه طبقات مردم می شود، همه مردمان خود را با اخلاق حمیده اسلامی می آرایند، فرهنگ و معارف اسلامی به نحو شایسته ای در بین مردم رواج پیدا می كند، و دین اسلام و كلمه توحید در همه جا حكم فرما می شود.
[ صفحه 316]
ب: وسایل ارتباط جمعی و رسانه های گروهی به اندازه ای قوی و نیرومند و پیشرفته خواهد بود كه چیزی بنام اداره پست، تلگراف و تلفن و امثال آنها وجود نخواهد داشت و همه مردم در هر جا كه باشند و در هر شهری كه زندگی كنند وجود مقدّس حضرت ولی عصر (علیه السلام) را مشاهده خواهند كرد و صدای ملكوتی او را خواهند شنید. با او در ارتباط خواهند بود و تعالیم دینی و اسلامی را بدون واسطه از او دریافت خواهند نمود.
ج: ارتباط مستقیم نه تنها در سطح دولت، بلكه در سطح عموم، بین همه مردم جهان عملی خواهد شد، و همه مؤمنان در هر كجا كه باشند با یكدیگر ارتباط مستقیم خواهند داشت، واین ارتباط شاید با دستگاهی كه كاملتر از تلفن های تلویزیونی باشد صورت خواهد گرفت كه طرفین در هر كجای دنیا باشند همدیگر را ببینند و صدای یكدیگر را بشنوند.
بنابر این، با توجّه به آنچه گذشت به این نتیجه می رسیم كه منظور از:
«نهالی از تنه یسیّ خواهد روئید»، همان مهدی موعود (علیه السلام) است كه نه تنها بر سراسر كره زمین و ربع مسكون، بلكه بر سرتاسر جهان هستی حكومت خواهد كرد، و جهان را پر از عدل و داد خواهد نمود، و بشر را به بالاترین مدارج كمال خواهد رساند.
بشارت دیگری از كتاب اشعیای نبی:
در بشارت دیگری نیز در كتاب «اشعیاء» در مورد ظهور قائم آل محمّد (علیه السلام) چنین آمده است:
«و در ایّام آخر واقع خواهد شد... جمیع اُمّتها به سوی آن روان خواهند شد... او اُمّتها را داوری خواهد نمود، و قومهای بسیاری را تنبیه خواهد كرد... اُمّتی بر اُمّتی شمشیر نخواهد كشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت». [14] .
آنچه از این بشارت فهمیده می شود این است كه پس از قیام شكوهمند مهدی موعود (علیه السلام) جمیع اُمّتها به سوی او روی خواهند آورد. و او همه مردم جهان را از هر رنگ و نژادی كه باشند و هر دین و مذهبی كه داشته باشند در زیر یك پرچم كه دین اسلام و توحید باشد گرد خواهد آورد، و گروه بسیاری را تنبیه خواهد نمود، و در پرتو اجرای عدالتش، و در میان مردم به قضاوت داودی داوری خواهد نمود، و بر اساس حق و واقع قضایا را حل و
[ صفحه 317]
فصل خواهد كرد، كه سراسر گیتی را فرا خواهد گرفت دیگر اُمّتی بر اُمّتی شمشیر نخواهد كشید، و بار دیگر جنگ و خونریزی و ناامنی بر جهان حكمفرما نخواهد بود، و همه مردمان در صلح، صفا، صمیمیّت و آسایش و آرامش در كنار هم زندگی خواهند نمود.
بنابر این، آنچه در فرازهای بشارت مزبور آمده، همگی از آمدن انسان فوق العاده ممتاز و با عظمت خبر می دهد كه بر همه جهان سیطره پیدا می كند، و دنیا را پر از عدل و داد می نماید به گونه ای كه كسی حتّی جرأت تجاوز و تعدّی به دیگری را در خود نمی بیند، زیرا بیم آن را دارد كه اگر مرتكب خلافی گردد ممكن است علیه او گزارش شود و در چنگال عدالت گرفتار آید، چنان كه در حدیثی از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) روایت شده است كه فرمود:
«لا تَقُوم السّاعَةُ حتّی تَكَلَّم السِّباعُ الإنْسان، و حتّی تَكَلَّمَ عَذَبَةُ سَوطِهِ وَ شِركُ نَعْلِهِ وَ تُخْبِرُهُ بِما أحْدَثَ أهْلَهُ مِنْ بَعْدِه».
«رستاخیز برپا نمی شود مگر این كه درندگان با انسان سخن بگویند، و تازیانه و بند كفش او با وی تكلّم نماید و به آنچه خانواده اش بعد از خروج او از منزل انجام داده اند وی را با خبر سازند». [15] .
[1] يسيّ به معناي قوي، پدر حضرت داود و نوه «راعوت» است، و به طوري مشهور بود كه داود را پسر «يسيّ» مي ناميدند، در صورتي كه خود داود شهرت و شخصيت عظيمي داشته و از پيغمبران بزرگ «بني اسرائيل» بوده است. (قاموس كتاب مقدس).
و اما «راعوت» زني است از «مؤاب» كه سر زميني است در شرق درياي لوط، كه با «يوغي» وصلت كرد و از او صاحب فرزندي بنام عويد ـ عويبد ـ شد كه جدّ حضرت داود (عليه السلام) باشد. (لغت نامه دهخدا، حرف راء، ص 86).
[2] تورات، كتاب اشعياي نبي، باب 11، پندهاي 1 ـ 10، ص 1548، كتاب مقدّس.
[3] به بشارت دوم، عنوان هفتم، مراجعه فرماييد.
[4] بشارة الاسلام، ص 197، 247، منتخب الأثر، ص 474، مستدرك حاكم، ج 4 ص 514 و بحار الانوار، ج 52، ص 280، ح 6.
[5] بحار الانوار، ج 52، ص 336، ح 71، منتخب الاثر، ص 483 و روضه كافي.
[6] بحار الانوار، ج 52، ص 352، ح 106 ؛ غيبت نعماني، ص 239، ح 30؛ بشارة الاسلام، ص 242.
[7] بحار الانوار، ج 52، ص 352، ح 106 ـ غيبت نعماني، ص 239، ح 30 ـ بشارة الاسلام، ص 242.
[8] در متن عربي حديث كلمه «بريد» آمده، كه شامل پست، تلگراف، تلفن، تلويزيون و امثال آنها مي شود.
[9] بحار الانوار، ج 52، ص 336، ح 72 ـ كافي، ج 8، ص 241 ـ منتخب الاثر، ص 483.
[10] منتخب الاثر، ص 483، ح 3 ـ حق اليقين شبّر، ص 229 ج 1.
[11] بحار الانوار، ج 52، ص 336، ح 73، الزام الناصب، ج 2، ص 307.
[12] در بعضي از نسخه ها در هر دو مورد روايت كه كلمه (كف دست) آمده، كلمه «كتف» نوشته شده است.
[13] غيبت نعماني، ص 319، باب 21، ح 8 ؛ بحار الانوار، ج 52، ص 365، ح 144.
[14] تورات، كتاب اشعياي نبي، باب دوم، بندهاي 2 ـ 4.
[15] مستدرك حاكم، ج 4، ص 467.